ازدحام ِ جمعیت
در سرم
همهمه به پا شده
                    جای ِ خالی ِ خودم
                    در جهان
                    پرده پوش ِ قصه ها شده
 هرکه هرچه هست، نیست!
ببین کار ِ روزگار را
زمین و آسمان
               جا به جا شده
یک نفر، صبر می‌کند
یک نفر، رنج می‌برد
یک نفر فقط  حرف می‌زند
                      و او، طلایه دار ِ ما شده
 
تویی که تمام ِ باوری!
پیام آور ِ حرف ِ آخری
حرف ِ تازه ای به این کتاب اضافه کن
  بگو
    زندگی همین چند لحظه بود...
    مثل ِ آب،
    مثل ِ سنگ در مسیر ِ رود
  بگو
    زندگی تفاوت است!
    دوستی به جای ِ خود، به رنگ ِ خود
    جنگ رنگ ِ دیگری‌ست
 بگو از آن‌چه هست،
                     آن‌چه نیست
تو بگو
پشت ِ این یکی نبود
چیست آن حقیقتی که بود ِ قصه‌ها شده!؟؛