اتفاقـن اسم هم دارد

اصلن هرچی دست توی ِ دنیا هست مال ِ من. هیچ قانع هم نیستم. پلک زدن هم نداریم. مگر چند نفر توی ِ یک دنیا می‌شود جا داد؟! دست های ِ همه‌شان سهم ِ من باشد آسمان مگر به زمین می‌رسد؟! چشم‌هام را ببندم، دست‌هایت سهم ِ من باشد که به جایی برنمی‌خورد! دنیا را به حساب ِ خودت بچین. بعد، همهء دست‌هایت سهم ِ من؛